Wyświetlany na warszawskich „Konfrontacjach 1973” pod tytułem „Dopóki lud prosi” film opowiadający o mającym miejsce u schyłku XIX w. buncie węgierskich chłopów. Dzieło typowe dla twórczości Jancso składające się z 25 długich ujęć, jest nasycone symbolami i wypełnione muzyką, a dzięki tanecznym ruchom aktorów można je nazwać baletem rewolucyjnym.
Takie kino uwielbiam. Wreszcie wiem skąd Angelopoulos czerpał swe inspiracje. Gdybym nie przeczytał, że reżyserem jest Jancsó, pomyślałbym, że Grek pojechał do Węgier, aby nakręcić swój nowy film. O ile w The Red and The White podobieństw nie było aż tak dużo to tutaj są na każdym kroku. Różnokolorowe stroje, długie...
więcej