Kobieta zamknięta w domu z jajkiem, które pociąga ją i zarazem napawa strachem. Kobieta zjada jajko, a następnie za to pokutuje. Film jest ważnym głosem w sprawie anoreksji. Za sprawą plastyki obrazu tłumaczy sposób pojmowania rzeczywistości przez chore osoby. Reżyserka rozrysowała topografię świata swojej bohaterki, ściskając go do wielkości małej kuchni przytłaczającej, miażdżącej, dyscyplinującej.