Ogladajac polskie kino lat 50 i 60tych mozna zauwazyc ze najbardziej sie zestarzaly wszelkiego rodzaju eksperymenty formalne w stylu "Bariery" Skolimowskiego czy "Gry" Kawalerowicza. Te filmy sa dzisiaj po prostu ciezkie do ogladania. Podczas gdy inne ktore wydaja sie formalnie tkwic jeszcze przed wojna (jak "Pozegnania" Hasa) trzymaja sie calkiem niezle.

Rysopis jest dla mnie jakas zagadka. Widac ze rezyser chcialby poeksperymentowac, czesciowo sam z siebie, czesciowo narzuca mu to niezwykla forma zlozenia tego filmiku. Jest na pewno pomysl, jest jakas linia przewodnia, jest mlodzienczy entuzjazm. Ale wedlug mnie film sie zestarzal, niestety mimo nadludzkich wysilkow jest niespojny i szarpany. Chociaz w swojej klasie calkiem calkiem. Dzisiaj bariera wejscia do kina jest znacznie nizsza - wystarczy kamerka cyfrowa, komputer i mozna jechac z koksem. Ale, rzadko cos sensownego z tego wynika.

Wiec plus dla Skolimowskiego ze i on pojechal i sklecil ta opowiastke z zycia mlodych ludzi. Drugi plus za pomysl - zgloszenie sie na ochotnika do woja - to paradna idee - juz to samo musialo zapewnic spory ladunek ironi i komedii i zaciekawic. Nie bylo wielu idiotow (rowniez nie ma teraz) ktorzy jezeli moga sie wykrecic od kamaszow, to nie zrobia tego.

Bez watpienia mocny krzyk i wyzwanie rzucone przez Skolimowskiego swiatu.

Ale, dla mnie jego prawdziwym pierwszym filmem jest Walkower. O klase lepszy. Rysopis dla fanow rezysera i fanow kina lat 60tych. Dzis ten film jest prawie tak starozytny jak "Pociag" braci Lumierre. Ale, jako dokument nakrecajacych sie szalonych lat 60tych - czemu nie.