Akcja filmu "Wilcze echa" toczy się w bieszczadzkim miasteczku w 1948 roku. Mieścina jest zniszczona przez bandytów. Chorąży Piotr Słotwina (Bruno O'Ya) musi stanąć do nierównej walki. Towarzyszy mu Tekla (Irena Karel).

Bieszczady po II wojnie światowej. Na posterunku WOP służbę pełni Pietrek (Bruno O'Ya). Wopista nie potrafi wysiedzieć na jednym miejscu i czasami zdarza się, że przez pomyłkę narusza granice zaprzyjaźnionych państw. Po jednej z takich akcji mężczyzna zostaje ukarany. Niezrażony groźbą wydalenia ze służby zaczyna śledzić pewną podejrzaną grupę, która kręci się w okolicy.

Utrzymany w konwencji westernu film przygodowy rozgrywa się w Bieszczadach, które jeszcze w trzy lata po wojnie były areną tragicznych i krwawych wydarzeń. Realizatorzy filmu, odwołując się do autentycznych zdarzeń odnotowanych w protokołach z bieszczadzkich posterunków milicyjnych, na plan pierwszy wysunęli przygodę, ucieczki i pogonie, pojedynki, sprytne pułapki i cudowne ocalenia, i oczywiście miłość do pięknej dziewczyny, która pomaga bohaterowi w walce o sprawiedliwość.

Rok 1948. Chorąży Słotwina, weteran walk z UPA, zostaje zwolniony z wojska za uporczywą niesubordynację. Mężczyzna udaje się do Derenicy, gdzie komendantem MO powinien być jego przyjaciel Władeczek. W drodze odpiera atak rzekomych milicjantów. Na miejscu Słotwina przekonuje się, że Władeczek i jego ludzie zniknęli w tajemniczych okolicznościach, a władzę w okolicy przejął samozwańczy komendant, który jest w rzeczywistości przywódcą groźnej bandy. Celem przestępców jest zdobycie skarbu ukrytego przez rozbity oddział UPA. Słotwina postanawia rozprawić się z bandytami. Po jego stronie staje piękna Tekla oraz Witold Szczytko, jedyny człowiek ocalały z pogromu ludzi Władeczka.